Een stad met vele gezichten

3 augustus 2023 - Budapest, Hongarije

Dag twee in Budapest en ook nu weer een iets ander beeld gekregen bij de stad. Ik ben vandaag begonnen bij metrolijn 1, de oudste metrolijn van Budapest en één van de eerste in Europa met zijn bouwjaar 1896. Ik ben de metrolijn helemaal tot het eindpunt blijven zitten en kwam hier in het grote stadspark van Budapest uit.

Van de oorspronkelijke gedachte om daar gewoon rustig een boekje te gaan lezen en van het rustgevende park te gaan genieten kwam weinig terecht. Met de weinige voorbereiding die ik had getroffen van tevoren was ik niet op de hoogte van de vele toeristische trekpleisters die zich in het park bevinden. Zo ligt daar de Szecheni Spa, een hele grote Spa met duizenden bezoekers en één van de grootste toeristische trekpleisters van Budapest. Uit nieuwsgierigheid heb ik een raampje gevonden in het gebouw om even naar binnen te kijken en te zien waarvoor al die mensen nou buiten in de rij stonden. Naar mijn ogen leek het vooral op een héél groot zwembad en had het weinig weg van een rustgevende Spa. Maar ik heb het natuurlijk niet echt goed kunnen bekijken, zeker niet omdat de badmeester het raampje recht voor mijn neus dichtgooide, omdat het niet de bedoeling was dat ik daar naar binnen keek, oepsie.

Verder was het park vooral verdeeld in twee delen. Eén opgeknapt deel, met de mooiste bloemen perkjes, een super mooi sportpark met een hardloop baan met tijdsmeting, basketbal veldjes, voetbal kooien, volleybal, klimmen, etc., twee moderne musea met groene daken die zich daarmee in het park mengde en leuke koffietentjes. Aan de andere kant ook een meer verloederd deel van het park, met gebroken asfalt en onkruid aan alle kanten, logischerwijs was het hier ook een stuk drukken en zeker toeristen waren hier niet te zien.

Ik ben er al voor gewaarschuwd toen ik begon aan mijn studie: “als je klaar bent, kan je niet meer normaal door een stad lopen. Je ziet dan overal planologische kwesties.”, en dat is uitgekomen. Ik begon me af te vragen welke keuzes er gemaakt worden. Zowel rondom het Budapest Castle als in het park wordt er veel gebouwd aan de mooiste nieuwe faciliteiten en toeristische trekpleisters. Die zeker in het geval van het sportpark ook voordelig zijn voor de bevolking zelf. Maar blijkbaar wordt die keuze eerder gemaakt dat het goed onderhouden van wat er al staat. Ik heb er hier nog geen tijd voor gehad, maar het is voor wanneer ik terug kom wel interessant om de ‘Budapest 2030, long-term Urban Development Plan’ eens te bestuderen. Overigens heb ik het idee dat Budapest best wel booming is qua toerisme, met toeristen uit alle hoeken van de wereld die er naartoe komen. Je hoort op de toeristische trekpleisters Australisch, Chinees en Zweeds dwars door elkaar.

Toch is het ook jammer dat bepaalde gebouwen en plekken die er al waren enigszins verloederen. Na mijn bezoekje aan het park ben ik de stad in gelopen en vanaf het Opera House bewust niet de drukke straten ingelopen. Dan kom je in straatjes terecht met veel leegstaande winkelpanden en verloederde gebouwen, terwijl deze gebouwen in goede staat super mooi zouden zijn. Overigens wel bijzonder, ook in deze straten voel ik me geen moment ook maar een beetje onveilig. De stad geeft een super veilige en ook wel gemütliche sfeer af.

Nadat ik een parkje opgezocht had om eventjes bij te komen en een uurtje een boek te lezen ben ik terug gegaan naar de Ruin-bar van gisteren. Want het toeval wilde dat een studiegenootje waar ik het goed mee kan vinden zich ook in Budapest bevindt op het moment. Daarmee had ik afgesproken om even een drankje te doen. Vervolgens eventjes eten gehaald in de supermarkt en snel gekookt in de gedeelde keuken van het Hostel.

Waar ik normaal mijn verhaaltje aan het einde van de dag schrijf heb ik deze laatste avond in Budapest nog een plan voor de boeg. Om half tien vertrek ik met de boot over de Donau om de stad in de avond met lichtjes nog te kunnen bewonderen vanaf het water. Die foto’s zullen jullie morgen tegemoet komen.

Hoewel.. morgen zit ik rond deze tijd in de nachttrein naar Boekarest. En ik weet niet of ik dan het bereik en/of de WIFI heb om iets te uploaden, maar goed dat zien we dan wel weer.

Foto’s