Lopen door de geschiedenis

Toen ik mijn reis ging voorbereiden toen was dit laatste stukje treinen de grootste uitdaging om te regelen. De Griekse treinmaatschappij maakt zijn reisschema’s pas 4 weken van tevoren en daardoor vroeg een plekje reserveren lastig. Tijdens het inlezen naar het reizen met de trein in Griekenland herriner ik me de quote: “reizen met de trein in Griekenland is een uitdaging, maar het zeker waard.”.

Uiteindelijk heb ik nieuwsgierig uitgekeken naar de treinreis van vandaag. Eenmaal aangekomen op het grote Thessaloniki station was het er erg rustig. Wat uiteindelijk bleek, de hele ochtend vertrokken er twee treinen, op een station met 9 perrons. Blijkbaar is de trein nog niet helemaal geïntegreerd in het Griekse leven.

De trein zelf vinden was daarom gelukkig wel vrij makkelijk en de trein zelf was netjes. Eenmaal vertrokken uit Thessaloniki kwamen de bergen redelijk snel tevoorschijn en zijn daarna ook eigenlijk niet meer weg gegaan. De gehele 5 uur lang waren gebergtes, af en toe de zee en olijfboomgaarden te zien. Het was zoals me verteld was inderdaad een hele mooie route door het Griekse landschap.

Om 15.15 reed te trein uiteindelijk het station in Athene binnen, redelijk volgens schema. Uiteindelijk viel dat uitdagende van reizen met de trein in Griekenland dus wel mee. Het was juist allemaal wel goed geregeld en de treinreis liep op een, op het oog in ieder geval, volledig gerenoveerde ‘track’.

In Athene heb ik mijn hostel opgezocht, die midden in de stad gelegen is. En zo noemde zichzelf al een ‘glostel’, omdat het een luxe hostel zou zijn. Nou ik wist niet wat ik daar van moest geloven, maar ik moet zeggen, het is toch wel het mooiste hostel tot nu toe. Alles is super netjes, schoon en het dakterras met uitzicht op het Acropolis maakt het af.

Over het Acropolis gesproken, ik had me een beetje ingelezen voor ik naar Athene vertrok en daar stond dat het Acropolis voor studenten gratis te bezoeken is, maar je dan wel in de rij moet gaan staan. Een rij die soms wel 2 tot 3 uur kan duren. Daarom had ik al het idee om morgen heel vroeg te gaan, zodat het nog rustig zou zijn. Toch wou ik vandaag al eventjes kijken, ook om te weten waar ik morgen moest zijn. En tot mijn verbazing, was er helemaal geen rij. Dus ik hoef morgen niet vroeg op, ik heb het Acropolis vandaag al kunnen bezoeken.

Het Acropolis zelf is al indrukwekkend, zeker de grote er van, maar tijdens het rondlopen realiseer je je af en toe ineens dat op die grond de eerste steden ontstaan zijn. Daar werden de eerste democratische stemmingen uitgevoerd en de gebouwen die je ziet zijn gewoon nog steeds uit die tijd. Iets wat je nergens anders zo kan zien en toch wel echt bijzonder is om tussen te lopen. Dat maakt het, ondanks de hele grote hoeveelheden toeristen, echt een leuke en bijzondere plek om te zijn.

Door het reizen was er verder niet veel tijd meer over voor de rest van de dag en dat was ook wel prima. Ik ben even naar de supermarkt geweest om wat spullen te halen om te koken, want het fijne aan een hostel is toch wel echt de gedeelde keuken. Niet ergens een restaurant uit hoeven te zoeken of iets ongezonds te hoeven eten, maar gewoon zelf een prima maaltijd in elkaar kunnen zetten voor een habbekrats. Geef mij dat maar.

Daarna heb ik, samen met Leo, afgesproken op het dakterras van mijn hostel en hebben we daar met uitzicht op het Acropolis de zonsondergang bekeken. Heel veel beter gaat het leven niet worden.

Morgen alle tijd om de rest van de oude-Griekse gebouwen te bekijken, met waar ik het meest naar uit kijk het oude Olympische stadion. Toch ook een plek van grote historie, die zeker voor een sport liefhebber bijzonder is. Pluspunt, ik hoef niet meer vroeg op voor het Acropolis. Dat wordt dus gewoon uitslapen en dan de stad in. Zin in.