Nog verrassend leuk

Zoals gister aangegeven, vertrok de bus vanmorgen al vroeg vanaf station Sofia. Om 7.00 toen de ontbijtzaal open ging, was ik er dan ook meteen bij. Onbijtje eten, uitchecken, naar station en daar wachten op de bus. Een felgroene Flixbus was opzich niet moeilijk te herkennen tussen alle touringcars en zo ging alles volgens plan. Om 8.15 is de reis ingezet richting Thessaloniki en Griekenland.

De reis zelf was, zoals de reizen tot nu toe steeds zijn, weer erg mooi. Door het berglandschap van Bulgarije heen, over af en toe smalle wegen die dwars tussen de rotswanden doorliepen, tunneltjes en langs rivieren. En ik had eersterangs uitzicht. Uiteindelijk heb ik de gehele 4 uur ook niet heel veel anders gedaan dan naar buiten gekeken met wat muziek op, toch vlogen de uren voorbij. De paspoort controle aan de Griekse grens ging ook soepel en een stuk sneller dan die paspoort controles die we met de trein steeds hadden. Uiteindelijk volledig volgens schema om 13.10 aangekomen in Thessaloniki.

De wegen die de stad inliepen en ook de wegen rondom het station waren alles behalve mooi. De lelijkste half vervallen flatgebouwen, met grote reclame posters tussendoor en van die drukke bewegende borden bij elke winkel. Het is precies hoe ik me de stad Chersonissos van vorig jaar herinner. Hoewel het oude centrum van die stad heel mooi was, was het nieuwe centrum met de boulevard alles behalve dat. Daarnaast had ik me ook al laten vertellen dat Thessaloniki niet echt super mooi was en dat het niet erg was dat ik er maar kort zou verblijven. De verwachtingen waren bij aankomst dus niet zo hoog.

De wandeling naar het hotel maakte het er niet veel beter op. Want de lelijke straten bleven elkaar opvolgen tot aan het hotel. Eenmaal ingecheckt en wel kwam ik op mijn hotelkamer en, hoewel het pijpenstelen regende, maakte het uitzicht op zee veel goed. Een zee is altijd mooi.

Nog in de stromende regen hadden Leo en ik elkaar opgezocht om een rondje door de stad te maken, want ja het was tenslotte onze enige dag hier in Thessaloniki en we wouden toch wat zien. Eerst naar de zee, daarna een klein rondje door het toeristische gedeelte en toen vonden we een bar gelegen in de TV-toren van de stad en met een mooi uitzicht over de stad. Daar, in de rondraaiende bar, realiseerde we ons wat voor grote stad Thessaloniki eigenlijk is. Een stad met 1.2 miljoen inwoners. Uitkijkende over al die flats en huizen viel ook op, dat het wat verder bergop waarts wat mooier leek te worden en allemaal oude vestingen te vinden waren.

Dus, met nog spierpijn van de hike van gister, gingen we de bergop. Dit keer gelukkig wel gewoon over verharde stoepen en straten, maar de benen werden weer goed getest. En onze ogen hadden ons niet voorgelogen vanuit de TV-toren, hoe hoger we kwamen, hoe mooier het allemaal werd. De wijkjes zelf werden gezelliger, met kleurijke huisjes en meer rust op straat zonder uitgestorven te zijn. Oude vestingsmuren kwam je overal tegen en het uitzicht op de stad werd alleen maar mooier. De weg naar boven liep langs een kasteel, een Grieks-Orthodoxe kerk en uiteindelijk naar de Acropolis Walls. Hoewel mijn benen daar, bovenop de berg het echt wel goed geweest vonden, wat het uitzicht het weer waard.

Met de zon die langzaam onderging hebben we de afdaling weer ingezet. Door de buitenwijkjes van Thessaloniki weer terug naar de stad. Daar even langs de supermarkt gegaan om genoeg proviand voor morgen in de trein in te slaan en daarna uitrusten in het hotel. Het zijn drukke en vermoeiende dagen op deze manier, maar ook super leuk en geven een voldaan gevoel na elke dag. Morgen op naar Athene, in wat ik me heb laten vertellen “misschien wel de mooiste treinrit van Europa”. Ik ben benieuwd.

En oh ja, even vergeten te vermelden. Het waar klaarde gedurende de dag nog mooi op en uiteindelijk hebben we alles toch onder een lekker zonnetje kunnen doen 😊