Van hot naar her

Hoewel ik gister het Acropolis al bezocht had en ik dus vandaag niet vroeg op hoefde, was ik toch redelijk op tijd de deur uit. Met de bestemming: het Acropolis Museum. Een groot modern museum dat draait het verhaal verteld van de oude-Griekse samenleving en de rollen die de tempels bovenop het Acropolis (Acropolis is de naam voor de heuvel waar de tempels op staan) daarin speelde, hoe ze gebouwd zijn, hoe ze er uit zagen en hoe ze gerestaureerd worden. Ik was me er gister bij het Acropolis zelf al redelijk bewust van hoe bijzonder het is, maar na het museum bezocht te hebben was dat gevoel nog sterker. In het museum wordt soms heel goed aangeduid hoe geniaal sommige dingen eigenlijk gebouwd zijn en hoeveel kennis ze in die tijd al hadden. Uiteindelijk was het misschien beter geweest om eerst het museum te bezoeken en dan met die kennis naar het Acropolis te gaan, maar ach het was op deze manier ook erg interessant.

Voor het Acropolis Museum hoef je als EU jongere niet te betalen. Dit geldt overigens op bijna elke archeologische plek of museum in Athene. Dat scheelt een hoop geld en maakt het voor ons jongeren een leuke stad om te bezoeken. Je kan overal in en uit lopen, puur door het laten zien van je paspoort. Het geeft een beetje een VIP-experience, puur op je paspoort ergens naar binnen kunnen. Het nodigt wel ook uit om zoveel mogelijk te bekijken als je kan. Dat is dan ook wat ik gedaan heb. Ik ben de hele stad doorgekruist met mijn kaart van Athene op zak. Eerst van het Acropolis Museum naar de ‘Temple of Olympian Zeus’. Om vanuit daar door te gaan naar het oude-Olympische stadion, het ‘Panathinaikon Stadium’, terwijl ik ondertussen het Zappion Congres gebouw passeerde. Na het oude Olympische Stadion door de Nationale Tuinen van Griekenland struinend richting het Parlementsgebouw.

Om vervolgens toch echt even de rust op te zoeken en te lunchen. Een broodje van een Italiaanse bakker, verse Jus d’Orange en een fontijn. Dat was mijn oplader vandaag, een snellader weliswaar want na 30 minuutjes zat de batterij weer op een goeie 90% en kon die er weer even tegen. Dus daar gaat ie weer.

Vanuit de stad lopend naar een drieluik aan gebouwen: de ‘Academy of Athens’, ‘University of Athens’ en de ‘National Library’. Drie indrukwekkende gebouwen die naast elkaar gelegen zijn net buiten het centrum. En als je daar dan toch bent, dan ben je al halverwege op de route vanaf het centrum naar het Archeologisch Museum. Dus in de benen en naar het Archeologisch museum. Na daar een tijdje rondgestruind te hebben en even in het museumrestaurant een drankje gedaan te hebben, was de batterij nog net vol genoeg voor nog één activiteit.

Door s’ ochtends helemaal geïnspireerd te raken in het oude Olympische stadion, met al zijn verhalen en historie. Een stadion dat de ‘originele’ Olympische Spelen heeft gehuisvest en ook de eerste ‘Moderne Olympische Spelen’ zoals we die vandaag de dag kennen. Een stadion met in de coulissen de Olympische fakkels en medailles van de gehele historie van de Olympische Spelen. En een stadion waar plek is voor 80.000 man en waar je jezelf even een Olympiër kan wanen door een sprintje te trekken op de baan in het stadion. Nou, door die inspiratie was ik helemaal in de Olympische bui en moest het Olympische stadion van de Spelen uit 2004 ook nog even bezocht worden. Eenmaal daar bleek het niet maar één stadion te zijn, maar een heel Olympische park met een Wielerbaan, een Zwembad, Tennis en Boogschietstadion.

Hoewel ik mijn ogen uitkeek, had het ook iets triest. Zo’n groot park, met zoveel accommodaties en toch zo weinig leven. Op een paar skaters en security-guards na was het uitgestorven. Mijn planologische gedachtes begonnen al overuren te maken over wat je nou met zo’n park moet, hoe je het aantrekkelijker kan maken, etc. Toen ik ineens een super nieuw modern gebouw tegen kwam. Boven op de boog voor de deur “Olympisch Museum”, nou dat is als een oplossing. Het museum was dicht toen ik er aankwam, maar ik hoop dat het museum wanneer het geopend is wat meer mensen het park intrekt en een succes is.

Hoewel het planologische brein aardig op toeren was, waren de beentjes en de buik dat wat minder. De batterij was op, de maag was leeg. Inmiddels was het ook al 20.00 geweest en de supermarkten dicht. Toch net iets te veel gedaan vandaag. Eenmaal terug in het centrum begon de zoektocht naar toch een goed avondmaal. Die werd gevonden bij een Pizza-tentje dicht bij het hostel en ik heb de pizza lekker opgegeten in het hostel.

Dat was een aardig dagje Athene, veel gezien, veel indrukken opgedaan en de batterij aardig opgebrand. Na het typen van dit verhaal ga ik naar bed en de batterij nog één keer goed opladen voor een laatste dagje reizen. Ik wil morgen nog even Athene in om een paar laatste plekken te bekijken die nog op het lijstje staan om daarna richting Piraeus te gaan. Daar vertrekt om 22.00 s’ avonds de boot pas, maar het schijnt ook best een leuk kust plaatsje te zijn. Daar ga ik mijn laatste uurtjes van het alleen reizen doorbrengen, om vervolgens het alleen zijn achter te laten en met 9 andere mezelf in een mooie villa in Kreta te settelen.

Hopelijk heb ik morgen nog bereik voor één blogje en anders moeten jullie iets langer op die laatste wachten. Maar je hebt er in ieder geval nog eentje te goed. 😊