Beeld krijgen van Budapest

Na een eerste volle dag in Budapest is mijn beeld van de stad nog steeds een beetje vaag. Aan de ene kant staan hier de mooiste en meest imposante gebouwen die ik misschien ooit gezien heb, aan de andere kant is het ook een beetje lelijk, over toeristisch en een beetje nep. Dit leg ik later wat meer uit. Maar dag 1 heeft me dus niet echt wijzer gemaakt over hoe ik deze stad nou precies moet peilen.

Ik ben de dag begonnen, zoals ik dat graag doe op een compleet nieuwe plek. Met een rondje hardlopen. Hiermee kan je toch in een net wat sneller tempo de stad verkennen (het liefst zonder hulp van navigatie, leer je meteen de weg een beetje) en ben je de dag sportief begonnen. Twee vliegen in één klap. Ik dacht ik maak het hardloop rondje niet te moeilijk en ik loop gewoon de rivier de Donau op aan de kant van Buda en af aan de kant van Pest. Tijdens dit rondje moet ik zeggen dat ik van de ene in de andere verbazing viel. Het ene kasteel was nog groter dan het andere en het Hongaarse Parlementsgebouw slaat alles. Het is het kasteel van Disney keer drie, frivole torentjes, franjes aan alle kant en immens groot en prominent gelegen aan de Donau. Na mijn rondje hardlopen dacht ik, dit kan wel eens de mooiste stad zijn waar ik tot nu toe ben geweest.

Uitgeheigd en weer helemaal fris na het lopen kon de echte toeristische dag beginnen. Tegenover het hotel ligt aan de andere kant van het water een grote heuvel/kleine berg, met bovenaan het vrijheidsbeeld van Budapest. Na opgezocht te hebben hoe ik in hemels naam helemaal daar boven zou moeten komen, begon ik aan een leuke hike over stijle paadjes en lange trappen. Eenmaal bovenaan was ik weer net zo bezweet en uitgeput dan voordat ik was gaan douchen na het hardlopen, maar goed dat terzijde. Hoewel het een avontuurtje was, was het uitzicht het zeker waard. Een mooi overzicht over de stad was de beloning. Tegelijkertijd was het ook duidelijk dat er druk gebouwd werd rondom het beeld, er moet een soort van monument gebouwd worden en het beeld een toeristische trekpleister maken. Mijn eerste indruk van hijskranen en bouwvakkers die bezig zijn met het bouwen van zogenaamd ‘oude’ gebouwen.

Na het weer afdalen van de berg kwam ik bij Budapest Castle uit en ik kan niet anders zeggen dan dat dat een indrukwekkend gebouw is. Immens groot en imponerend, maar aan de andere kant ook een beetje ‘saai’. Weinig franjes en aan de binnenkant is er niet zoveel aan. Dat moeten de planologen van Budapest ook gedacht hebben, want ook bij Budapest Castle werd flink gebouwd. En niet zomaar een beetje. Er wordt daar een gebied ter grootte van een flinke wijk uit de grond gestampt, helemaal in de stijl van ‘old Budapest’. Alleen dan wel met de faciliteiten die de toerist graag ziet. Dus met restaurantjes op elke hoek, plek voor de bus om erdoorheen te rijden en souvenirs overal waar je kan kijken. Het gaat zover dat er een half paleis is gebouwd waar bewakers voor de deur staan, á la Buckingham Palace. Deze bewakers gaan dan om het kwartier even hun hokje uit, staan wat nutteloos te zwaaien met hun geweer en gaan dan weer staan waar ze stonden. Bij navraag aan een politieagent wie ze dan eigenlijk bewaakte en wie daar woonde, was het antwoord: “niemand”. Als planoloog in opleiding is dit natuurlijk om je vingers bij af te likken. Een soort attractiepark dat uit de grond wordt gestampt, om te doen laten lijken alsof het oude Budapest van weleer er nog steeds staat. En het werkt, want iedereen staat met zijn telefoontje die bewakers te filmen, de terrassen zaten vol en het was super druk in de straatjes.

Toch wel een beetje verrast en teleurgesteld in het ‘neppe oude Budapest’ ben ik de Donau weer overgestoken naar de kant van Pest. Even de winkels ingedoken op zoek naar een heuptasje zodat mijn spullen niet zouden worden gezakkenrolt tijdens de reis en daarna naar het Parlementsgebouw gelopen. Gelukkig is daar niks neps aan, of ja, aan het gebouw zelf niet, een aantal beelden rondom het gebouw waren wel erg nieuw. Maar dat neemt niks weg van de imposante uitstraling van het gebouw.

Toch wel erg moe van al dat lopen ben ik daarna even naar het Hostel gegaan om uit te rusten en een plan te maken voor de avond. Ik herrinerde me dat ik in de trein naar Budapest had gelezen over ‘Ruin Bars’, barren die ontstaan in vervallen gebouwen. Een trend die in Budapest groot is geworden en waar Szimpla Kert de bekendste van is. Ernaast ligt een straatje vol met foodtrucks. Met een lege maag ben ik die kant op vertrokken, eerst Mexicaans gegeten in het straatje met foodtrucks om vervolgens die ‘Ruin Bar’ in te lopen.

De ‘Ruin Bar’ overtrof mijn verwachtingen. Een super relaxede sfeer, overal meerdere barretjes, live muziek aan alle kanten en een zeer gemengd publiek. Van gezinnen tot jongeren en van Budapestenaren tot Aziaten. De ambiance van het vervallen gebouw met half afgebrokkelde muren en vol met graffiti in combinatie met moderne en goeie geluid en lichtinstallaties, goeie barren en gezellig publiek maakte het een mooie combi van factoren en een goeie afsluiter van de dag.

De eindstand van de dag is 37.000 stappen gezet en een totale afstand van 29km afgelegd. Ja, dat voel ik toch wel haha. Morgen misschien iets meer met het OV reizen in plaats van lopen.

Morgen zal ik me wat verder in de wijk Pest gaan verdiepen, kijken of ik dan, wat verder van de super toeristische gebieden af, een beter beeld krijg van de stad Budapest.

Veel gedaan en dus ook veel te vertellen vandaag. Alles bij elkaar een hele leuke en interessante dag, op naar morgen.