De nachttrein naar Boekarest

Laten we beginnen waar we gister zijn geëindigd, de nachttrein. Ik had eerlijk gezegd niet zo’n goed idee wat ik moest verwachten, maar toch heeft het mijn verwachtingen wel overtroffen. Niet omdat het nou zo luxe was, integendeel. Ook niet omdat het zo lekker sliep of omdat het personeel nou zo aardig was. Wel, omdat het gewoon een heel leuk avontuur was.

Te beginnen met de coupé zelf, we hadden een slaapcabine met 4 man. 2 banken onderop en daarboven twee soort van zwevende bedjes waarvoor je één ladder had die je moest delen. Tot een uur of 10 a 11 hebben we gewoon relaxed op de banken gezeten en een beetje gelezen en gepraat met elkaar, overigens allemaal erg aardige mensen. Rond 11 zijn we naar bed gegaan en heb ik mezelf op een ‘zwevend’ bedje gelegd. Het bed zelf was weinig mis mee, maar warme lucht stijgt natuurlijk op en bleef daar bij dat bed lekker hangen. In het begin was het echt te warm, maar gedurende de nacht koelde het gelukkig af en was het uiteindelijk prima te doen.

Je moet natuurlijk even wennen aan het gehobbel en het lawaai in zo’n trein wanneer je probeert te slapen, maar uiteindelijk was ik toch lekker ingedut. Tot om half 1 op de deur gebonst wordt: “Rendori, Police!!!. Passport control.” Nou nadat de paspoorten gecontroleerd waren konden we weer naar bed en dachten we een verder rustige nacht tegemoet te gaan, er was namelijk maar één grens die we over moesten. Niks bleek minder waar. Een half uur later stond de trein weer stil en toen was het “Politie, passport control” en het exact zelfde riedeltje nog een keer. Inmiddels een uur of één kon de echte nachtrust beginnen.

Tot mijn eigen verbazing werd ik wakker en stond er 8.30 op mijn horloge. Aan één stuk door kunnen slapen in een rijdende trein, dat zag ik niet aankomen. Eenmaal uit bed keek ik door het raam en lachte het prachtige Roemeense landschap me tegemoet. Op dat moment reden we door het Fagaras-gebergte. Wat een verschil met het saaie Hongaarse landschap dat we de dag daarvoor en op de route richting Budapest eerder op de reis hadden. De hele reis tot aan Boekarest, dwars door Roemenië bleef het landschap groen en mooi. Ik heb vanmorgen buiten een half uurtje lezen niks anders in de trein gedaan dan uit het raampje hangen en naar het uitzicht kijken.

Na 2 uur vertraging reed de trein om 13.00 Bucuresti-Nord binnen. Van daaruit was het 15 minuutjes met de bus naar de AirBNB die ik gehuurd heb. Met een enigszins ingewikkelde handleiding van de eigenaar van de AirBNB op zak, kon ik via een code bij de voordeur, een code voor een sleutelkastje en een half werkende lift uiteindelijk de deur van mijn appartementje voor de komende dagen openen. Hoewel het flatgebouw zelf een beetje sjebbetig er uit ziet, kan ik niks zeggen over het appartement. Het is klein maar heeft alles wat ik nodig heb, kookplaatje, badkamer, bed en vooral een balkon met een geweldig uitzicht, waar vanaf ik nu dit blogje aan het typen ben en ondertussen over de mensen uit kijk die richting het uitgaansgebied gaan. Dat heb ik dan toch weer goed getroffen.

In Boekarest zelf was het vandaag 36 graden, dus niet echt ideaal om de stad nog echt in te gaan overdag. Ik ben eventjes naar het parlement gelopen en een klein rondje daaromheen gelopen, maar meer ook niet. In plaats daarvan ben ik naar de supermarkt gegaan en ben ik naar mijn appartement met airco gegaan om te koken en wat informatie te verzamelen over Boekarest.

Eén van de dingen die ik vond was dat er om 21.00u een show bij de grote fontein in de stad zou zijn. Nadat het aardig afgekoeld was in de avond, was het goed vertoeven buiten en de lichtshow bij de fonteinen was de moeite waard. Morgen wordt het gelukkig wat koeler en zal de zon niet volop schijnen, betere omstandigheden om de stad eens goed te bekijken. De indruk tot nu toe is vooral dat Boekarest vooral een stuk meer als ‘echt anders’ aanvoelt dan Budapest. Waar Budapest toch best wel verwesterd is en gefocust om toeristen is dat hier een stuk minder, een leuke afwisseling.